Jerzy Turnau – ziemianin z okolic Przeworska, założyciel Wyższych Kursów Ziemiańskich we Lwowie, także literat i malarz. Doprowadził do zmian w polskim rolnictwie, głównie w Polsce południowo-wschodniej. Wikipedia PL

---

Jerzy Turnau (ur. 10 marca 1869 w Dobczycach, zm. 23 października 1925[1]%29 – ziemianin z okolic Przeworska, założyciel Wyższych Kursów Ziemiańskich we Lwowie, także literat i malarz. Doprowadził do zmian w polskim rolnictwie, głównie w Polsce południowo-wschodniej[2][3][4]. Pochodził z rodziny neofickiej nobilitowanej w 1857 roku[5]. Był jednym z dziewięciorga dzieci Henryka Turnaua, właściciela Gaiku koło Dobczyc, oraz Olawii de Semetycze Trzeciak. W wieku 24 lat osiadł w majątku Mikulice koło Przeworska. Do tego momentu nie rolnictwo, ale malarstwo było główną dziedziną jego zainteresowania. Choć studiował rolnictwo w Hochschule für Bodenkultur (obecnie Universität für Bodenkultur) w Wiedniu, był w tej dziedzinie głównie samoukiem, a jedynym jego prawdziwym nauczycielem produkcji rolnej był ojciec.

Był pasjonatem nowości i eksperymentowania. W Mikulicach założył wzorowe i – jak na ówczesne czasy – nowoczesne gospodarstwo hodowlane, gdzie pracował nad tworzeniem nowych odmian zbóż. Miał w tym znaczne sukcesy: wyhodowane przez niego odmiany pszenicy, żyta, owsa i jęczmienia miały takie wzięcie, że niemal cała produkcja zbożowa była sprzedawana jako ziarno siewne. Przysparzało to Mikulicom sławy i znacznych dochodów. Odmiana pszenicy "Ostka Mikulicka" znajduje się aktualnie na liście Genetic Resources Information System for Wheat and Triticale (GRIS).

W 1919 roku założył, pod egidą Związku Ziemian, Wyższe Kursy Ziemiańskie, które oparł na swojej książce Nowa szkoła – ideale praktycznie zorientowanego studium rolniczego. W ich organizacji wzorował się na zwiedzonej wcześniej osobiście Hochschule für praktische Landwirte w bawarskim Weihestephan. Kursy, popularnie zwane „Kursami Turnaua”, a po jego śmierci oficjalnie „imienia Jerzego Turnaua”, przez sześć lat prowadził osobiście[6]. W tym czasie zajmował się też malarstwem i powieściopisarstwem. W malarstwie był szczególnie dobry jako portrecista, a w nowelach i powieściach opisywał różne aspekty życia w domach ziemiańskich. Książki te miały u czytelników dość duże wzięcie.

Jednocześnie stale się douczał dzięki ścisłej współpracy z ziemianami. Zdobytą wiedzę, przede wszystkim praktyczną, upowszechniał w swych licznych publikacjach, w tym w bardzo cenionych książkach (5-tomowa Uprawa roli i roślin).

Był mężem Heleny z Hochbergerów i ojcem dwóch córek i trzech synów oraz wujem Jerzego Turowicza. Jego wnukiem jest Jan Turnau, a prawnukiem Grzegorz Turnau[7].

Jerzy Turnau zmarł na atak serca 23 października 1925[potrzebny przypis]. Spoczywa w grobowcu Hochbergerów na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie. https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Jerzy_Turnau