Prof Tomasz Mankowski

Tomasz Mankowski, originally Thomas Eibenschütz [1] (born 17 August 1926 in Krakow , d. 27 July 2012 in Cracow, [2] ) - Polish architect and educator. Head of Department of Architecture, Housing and Director of the Institute of Architectural Design Cracow University of Technology . Professor of Architectural Design at the University of Venice, University of Tsukuba and the University of Las Palmas. Father Eve Mańkowska . Table of Contents [ukryj] 1 Curriculum vitae 2 Honours, awards and distinctions 3 Major projects and realizations 4 References 5 Bibliography 6 External links Biography [ edit | edit source code ]

Born in an assimilated family of Jewish , the son of lawyer Stanislav Eibenschütza (1898-1959) and Ewelina home Anisfeld (1900-1989). During the German occupation, the family took the surname Mankowski. He graduated from High School. Bartholomew Nowodworski . In 1945-1946, the team Gray Sevens . Graduated from the Faculty of Architecture of the Technical University of Cracow , a student of Julius Żórawski and Louis Kahn . Since 1949 assistant at the University of Krakow. In 1959 he defended his doctoral thesis on the issue of housing construction wood waste, which he wrote under the guidance of prof. Adam Mściwujewskiego. In 1962 the Council of the Faculty of Architecture of the Cracow responsibilities entrusted him with organizing Architecture Housing Department, which was then headed in the years 1963-1999. At the same time received a contract to design in Krakow campus for 12,000 people. To this end, the Department formed a multi-disciplinary laboratory, which at the time of its activities (1962-2000) also designed about a hundred other objects. He was a co-founder of the Faculty of Architecture and Fine Arts Academy of Krakow. Andrew's University College . Supervisor of doctoral dissertations: Zdzislaw Arzt (1963), Tadeusz Gawłowski (1963), Wojciech Petrashevsky (1967), George Chronowski (1968), Sophia Nowakowskiej (1968), Przemysław Gawor (1968), John Meissner (1968), Zbigniew Wolak (1970 ), George Petelenz (1970), Vladimir arcs (1973), George Ullman (1974), Dariusz Kozlowski (1976), Slobodan Vukaljovica (1978), Faraidoona Said (1982), Zbigniew Golonka (1983), Mary Misiągiewicz (1984), Salem Ahmed (1986), Anna Frysztak (1987), Krzysztof Ingarden (1988), Alexander Noworol (1988), Czeslaw Bielecki (1997), Peter Wrobel (1998). In the years 1950-1962 he was the head of military consultants in Cracow in the years 1979-1999 Director of the Institute of Architectural Design. Member of the Commission of Architecture and Urban Planning Department of the Polish Academy of Sciences in Krakow since 1965 Residential President of the Section of Sciences. Author housing program for Iraq, 1976-1979. Scholar of the University of Pennsylvania in the years 1961-1962 and the Foundation Wanda Roehr at Harvard University , Foundation. Tadeusz Kosciuszko in New York in the years 1976-1978. Professor of composition at the University of Architectural Venice (1982-1983), Visiting Professor at the School of Art and Design of the University of Tsukuba in Japan (1987-1988). Collaborated research with universities in Venice, Las Palmas, Sevilla, Milan, Rome, Naples, Tokyo, Münster. The coordinator of the international project Tempus Phare (1991-1998). Awards, prizes and awards [ edit | edit source code ]

Winner of many awards, honors and awards, including the Award of the City of Kraków (1976) [3] , the Award of Honor SARP (Cracow, 1988), awards for "Project of the Year" in 1995, 1997, 2004. Awarded the Medal of the National Education and Medals University in Torun, 1967, Venice, 1983, Las Palmas Cracow University of Technology in 1993 and 2000. Multiple awards winner of Ministers of Science, Economy, Housing. Multiple winner of awards in competitions SARP , including First Prize and implementation Locations Radio Kraków 1996-1999 with Peter Sparrow. Its design the Children's Village. Janusz Korczak in Auschwitz, won the title of Architectural Events of the Year 1992 SARP. Major projects and realizations [ Edit | Edit the source code ]

The interior of the building Radio Krakow 1952: Urban Design of a military unit in Szczakowa Award Krakow Military District Commander 1955: Journalists Club in Krakow with Viktor Zinema and Witold Skulicz (completed) 1955: Model single-family house for the Provincial Department of Architecture and Building 1956: The project for the competition at the Planetarium in Warsaw, and award of Tadeusz Kantor and Jerzy Sztarkiem 1956: Project on Competition General SARP for Polish pavilion in Brussels 1957: Single Family prefabricated from wood waste 64 m2 (completed) 1960: The Project for a competition limited to the school SARP typical prize of Tadeusz Janowski 1961: Terraced houses in Philadelphia (completed) 1963-2004: Student Campus in Krakow (general designer and chief designer of individual tasks and realized) 1965: Project on International Competition for Land in the center of Tel Aviv , with Andrew Jumpers 1967: Student house up to 350 people for the Nicolaus Copernicus University (completed) 1968: The project for an international competition for a monument in Sofia Asparuch Khan, with Anthony Kostrzewa 1968: Housing Unit A model for Baghdad (chief designer) 1970: Design for social competition SARP on Children's Health Center, a distinction with Dariusz Kozlowski and Mary Mańkowska 1970: The project for an international competition in the residential area in Vienna 1972: A typical student residence for technical schools, with Maria Mankowska (completed) 1973: The project for the competition closed on the building SARP Agricultural University in Krakow , first prize, with Maria Mańkowska 1973: The design of the four residences in Czyżyny Cracow University of Mary Mankowska (completed) 1975: Urban Design College Polonia UJ (completed) 1975: The College Hotel Polonia JU Przegorzaly , with Dariusz Kozlowski (completed) 1976-1979: Housing Programme for Iraq (program manager; Award of the Ministry of Spatial Planning, Award of the Ministry of Higher Education) 1984: The project for the competition closed on the international settlement of Santa Marta in Venice 1989: Complex Drukarska School Street. Kapelanka in Krakow, with Eve and Alexander Heger Noworól (Award Voivode) 1990-1991: Children's Village in Auschwitz (international project involving architects Mario Botta, Fumihiko Maki, Mikihiro Mimura, Gianugo Polesello, Gianni Fabbri, Gerhard Durschke, Steven Scholz, Aurelio Galfetti, Sophia Nowakowska, Maria Mańkowska, Dariusz Kozlowski, Architects Event of the Year 1991) 1992: The project for an international competition in the Congress Hall in Nara, Japan, with Maria Mańkowska and Piotr Gajewski 1993: House Living for WSP in Kraków. Army (awarded "Project of the Year") 1996: The project for the competition on building common SARP Radio Krakow and implementation, with Peter Sparrow (first prize, Mister Krakow in 2000, Award of the Ministry of Construction, The "Project of the Year" Award Nomination for "Mies van der Rohe" In Barcelona, ​​completed) 1999: The project for the competition closed on the Polish Embassy in Berlin, with Peter Sparrow 2002: The project for the competition on building common SARP opera in Krakow , with Peter Sparrow 2003: The project for the development of a common competition Pedagogical University of Cracow , with Peter Sparrow 2003: The project for the competition on the common SARP Tadeusz Kantor Museum in Krakow 2003: Student Residence "The columns" for the Pedagogical University of Cracow for 400 people, with Peter Sparrow (Implementation Award 2005, completed) Footnotes

↑ Family Tree Anisfeldów . [Accessed 2013-01-25]. ↑ obituary Thomas Mankowski . [Accessed 2013-01-25]. ↑ Thomas Mankowski Architect: To celebrate the fiftieth doctorate. Krakow: Krakow Educational Association - AFM Publishing House, 2010, p 7 ISBN 9788375711400 . References [ edit | edit source code ]

Tomasz Mankowski Architect: To celebrate the fiftieth PhD, Krakow: Krakow Educational Association - AFM Publishing House, 2010. ISBN 978-83-7571-140-0 External links [ edit | edit source code ]

Tomasz Mankowski in the database "People of science 'portal Science Polish ( OPI ) .....................................................................

Tomasz Mańkowski, pierwotnie Tomasz Eibenschütz[1] (ur. 17 sierpnia 1926 w Krakowie, zm. 27 lipca 2012 w Krakowie[2]%29 – polski architekt i pedagog. Kierownik Katedry Architektury Mieszkaniowej i Dyrektor Instytutu Projektowania Architektonicznego Politechniki Krakowskiej. Profesor Uniwersytetu Architektonicznego w Wenecji, Uniwersytetu w Tsukubie i Uniwersytetu w Las Palmas. Ojciec Ewy Mańkowskiej. Spis treści [ukryj] 1 Życiorys 2 Odznaczenia, nagrody i wyróżnienia 3 Ważniejsze projekty i realizacje 4 Przypisy 5 Bibliografia 6 Linki zewnętrzne Życiorys[edytuj | edytuj kod źródłowy]

Urodził się w zasymilowanej rodzinie żydowskiej, jako syn adwokata Stanisława Eibenschütza (1898–1959) i Eweliny z domu Anisfeld (1900–1989). Podczas okupacji niemieckiej rodzina przyjęła nazwisko Mańkowski. Ukończył Liceum im. Bartłomieja Nowodworskiego. W latach 1945–1946 drużynowy Szarej Siódemki. Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej, uczeń Juliusza Żórawskiego i Louisa Kahna. Od 1949 asystent na Politechnice Krakowskiej. W 1959 obronił rozprawę doktorską na temat Zagadnienie budowy domów jednorodzinnych odpadów drzewnych, którą napisał pod kierunkiem prof. Adama Mściwujewskiego. W 1962 Rada Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej powierzyła mu obowiązki zorganizowania Katedry Architektury Mieszkaniowej, którą następnie kierował w latach 1963–1999. Równocześnie otrzymał zlecenie na zaprojektowanie w Krakowie Miasteczka Studenckiego dla 12 tysięcy mieszkańców. W tym celu w Katedrze powołał do życia wielobranżową pracownię, która w czasie swej działalności (1962–2000) zaprojektowała również około dwustu innych obiektów. Był współtwórcą Wydziału Architektury i Sztuk Pięknych Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. Promotor rozpraw doktorskich: Zdzisława Arzta (1963), Tadeusza Gawłowskiego (1963), Wojciecha Pietraszewskiego (1967), Jerzego Chronowskiego (1968), Zofii Nowakowskiej (1968), Przemysława Gawora (1968), Jana Meissnera (1968), Zbigniewa Wolaka (1970), Jerzego Petelenza (1970), Włodzimierza Glenia (1973), Jerzego Ullmana (1974), Dariusza Kozłowskiego (1976), Slobodana Vukaljovica (1978), Faraidoona Saida (1982), Zbigniewa Golonki (1983), Marii Misiągiewicz (1984), Salema Ahmeda (1986), Anny Frysztak (1987), Krzysztofa Ingardena (1988), Aleksandra Noworola (1988), Czesława Bieleckiego (1997), Piotra Wróbla (1998). W latach 1950–1962 był szefem wojskowego biura projektów w Krakowie, a w latach 1979–1999 dyrektorem Instytutu Projektowania Architektonicznego. Członek Komisji Architektury i Urbanistyki Oddziału Polskiej Akademii Nauk w Krakowie, od 1965 przewodniczący Sekcji Mieszkaniowej PAN. Autor programu mieszkaniowego dla Iraku, 1976-1979. Stypendysta University of Pennsylvania w latach 1961–1962 oraz Fundacji Wandy Roehr na Uniwersytecie Harwardzkim, Fundacji im. Tadeusza Kościuszki w Nowym Jorku w latach 1976–1978. Profesor kompozycji na Uniwersytecie Architektonicznym w Wenecji (1982–1983), Visiting Professor w School of Art and Design Uniwersytetu Tsukuba w Japonii (1987–1988). Współpracował naukowo z uniwersytetami w Wenecji, Las Palmas, Sewilli, Mediolanie, Rzymie, Neapolu, Tokio, Münster. Koordynator międzynarodowego projektu Tempus Phare (1991–1998). Odznaczenia, nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod źródłowy]

Laureat wielu nagród, wyróżnień i odznaczeń, m.in. Nagrody Miasta Krakowa (1976)[3], Nagrody Honorowej SARP (Kraków 1988), nagród za „Projekt Roku” 1995, 1997, 2004. Wyróżniony Medalem Edukacji Narodowej, a także Medalami Uniwersytetów w: Toruniu 1967, Wenecji 1983, Las Palmas 1993 i Politechniki Krakowskiej 2000. Wielokrotny laureat nagród Ministrów Nauki, Gospodarki, Budownictwa. Wielokrotny laureat nagród w konkursach SARP, w tym I Nagroda i realizacja Siedziby Radia Kraków 1996-1999 z Piotrem Wróblem. Jego projekt Wioski Dziecięcej im. Janusza Korczaka w Oświęcimiu zdobył miano Architektonicznego Wydarzenia Roku 1992 SARP. Ważniejsze projekty i realizacje[edytuj | edytuj kod źródłowy]

Wnętrze budynku Radia Kraków 1952: Projekt urbanistyczny jednostki wojskowej w Szczakowej, Nagroda Dowódcy Okręgu Wojskowego Kraków 1955: Klub Dziennikarzy w Krakowie z Wiktorem Zinem i Witoldem Skuliczem (zrealizowany) 1955: Wzorcowy dom jednorodzinny dla Wojewódzkiego Zakładu Architektury i Budownictwa 1956: Projekt na konkurs na Planetarium w Warszawie, I wyróżnienie z Tadeuszem Kantorem i Jerzym Sztarkiem 1956: Projekt na Konkurs Powszechny SARP na pawilon polski w Brukseli 1957: Dom jednorodzinny prefabrykowany z odpadów drzewnych 64 m2 (zrealizowany) 1960: Projekt na konkurs ograniczony SARP na szkołę typową, I nagroda z Tadeuszem Janowskim 1961: Domy szeregowe w Filadelfii (zrealizowane) 1963-2004: Miasteczko Studenckie w Krakowie (generalny projektant i główny projektant poszczególnych zadań; zrealizowane) 1965: Projekt na Konkurs międzynarodowy na centrum mieszkalne w Tel Awiwie, z Andrzejem Skoczkiem 1967: Dom studencki dla 350 osób dla Uniwersytetu Mikołaja Kopernika (zrealizowane) 1968: Projekt na konkurs międzynarodowy na pomnik Chana Asparucha w Sofii, z Antonim Kostrzewą 1968: Mieszkaniowa Jednostka Modelowa dla Bagdadu (główny projektant) 1970: Projekt na konkurs społeczny SARP na Centrum Zdrowia Dziecka, wyróżnienie z Dariuszem Kozłowskim i Marią Mańkowską 1970: Projekt na konkurs międzynarodowy na dzielnicę mieszkalną w Wiedniu 1972: Typowy dom studencki dla szkół technicznych, z Marią Mańkowską (zrealizowane) 1973: Projekt na konkurs zamknięty SARP na budynek Akademii Rolniczej w Krakowie, I nagroda, z Marią Mańkowską 1973: Projekt zespołu czterech domów studenckich Politechniki Krakowskiej w Czyżynach, z Marią Mańkowską (zrealizowany) 1975: Projekt urbanistyczny Kolegium Polonijnego UJ (zrealizowany) 1975: Hotel Kolegium Polonijnego UJ w Przegorzałach, z Dariuszem Kozłowskim (zrealizowany) 1976-1979: Program Mieszkaniowy dla Iraku (kierownik programu; Nagroda Ministra Gospodarki Przestrzennej; Nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego) 1984: Projekt na konkurs zamknięty międzynarodowy na osiedle Santa Marta w Wenecji 1989: Kompleks Szkoły Drukarskiej przy ul. Kapelanka w Krakowie, z Ewą Heger i Aleksandrem Noworólem (Nagroda Wojewody Małopolskiego) 1990-1991: Wioska Dziecięca w Oświęcimiu (Projekt międzynarodowy z udziałem architektów: Mario Botta, Fumihiko Maki, Mikihiro Mimura, Gianugo Polesello, Gianni Fabbri, Gerhard Durschke, Steven Scholz, Aurelio Galfetti, Zofia Nowakowska, Maria Mańkowska, Dariusz Kozłowski,; Architektoniczne Wydarzenie Roku 1991) 1992: Projekt na konkurs międzynarodowy na Salę Kongresową w Nara, Japonia, z Marią Mańkowską i Piotrem Gajewskim 1993: Dom mieszkalny dla WSP w Krakowie przy ul. Armii Krajowej (nagroda „Projekt roku”) 1996: Projekt na konkurs powszechny SARP na budynek Radia Kraków i realizację, z Piotrem Wróblem (I nagroda, Mister Krakowa 2000, Nagroda Ministra Budownictwa, Nagroda „Projekt roku”, Nominacja do Nagrody „Mies van der Rohe” W Barcelonie; zrealizowany) 1999: Projekt na konkurs zamknięty na ambasadę polską w Berlinie, z Piotrem Wróblem 2002: Projekt na konkurs powszechny SARP na budynek opery w Krakowie, z Piotrem Wróblem 2003: Projekt na konkurs powszechny na rozbudowę Akademii Pedagogicznej w Krakowie, z Piotrem Wróblem 2003: Projekt na konkurs powszechny SARP na Muzeum Tadeusza Kantora w Krakowie 2003: Dom studencki „Za kolumnami” dla Akademii Pedagogicznej w Krakowie dla 400 osób, z Piotrem Wróblem (nagroda Realizacja roku 2005; zrealizowany) Przypisy

↑ Drzewo genealogiczne rodziny Anisfeldów. [dost%C4%99p 2013-01-25]. ↑ Nekrolog Tomasza Mańkowskiego. [dost%C4%99p 2013-01-25]. ↑ Tomasz Mańkowski Architekt: Z okazji pięćdziesięciolecia doktoratu. Kraków: Krakowskie Towarzystwo Edukacyjne - Oficyna Wydawnicza AFM, 2010, s. 7. ISBN 9788375711400. Bibliografia[edytuj | edytuj kod źródłowy]

Tomasz Mańkowski Architekt: Z okazji pięćdziesięciolecia doktoratu, Kraków: Krakowskie Towarzystwo Edukacyjne - Oficyna Wydawnicza AFM, 2010. ISBN 978-83-7571-140-0 Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod źródłowy]

Tomasz Mańkowski w bazie „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI)