Róża Thun z domu Woźniakowska – polska działaczka organizacji pozarządowych, publicystka; była szefowa Przedstawicielstwa Komisji Europejskiej w Polsce, od 2009 posłanka do Parlamentu Europejskiego. Wikipedia PL Róża Thun

GEDCOM Note

Róża Thun z domu Woźniakowska, właśc. Róża Maria Barbara Gräfin von Thun und Hohenstein[a] (ur. 13 kwietnia 1954 w Krakowie) – polska działaczka organizacji pozarządowych, publicystka; była szefowa Przedstawicielstwa Komisji Europejskiej w Polsce, posłanka do Parlamentu Europejskiego VII i VIII kadencji.
Życiorys
Wykształcenie
W 1979 ukończyła filologię angielską na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Jej praca magisterska poświęcona była dramatom Oscara Wilde'a.
Okres PRL
Od 1976 do 1980 działała w opozycji demokratycznej w Krakowie. Była związana z dominikańskim duszpasterstwem akademickim Beczka, z którego wywodziła się część późniejszego środowiska Studenckiego Komitetu Solidarności. W okresie 1978–1979 pełniła funkcję rzecznika SKS, współpracowała też z Komitetem Obrony Robotników. Wraz z m.in. Józefem Baranem i Bogusławem Sonikiem należała do sygnatariuszy listu do Amnesty International, opisującego represje wobec niezależnych grup studenckich w PRL. W okresie pierwszej pielgrzymki Jana Pawła II do Polski w czerwcu 1979 współorganizowała niezależne biuro prasowe, w którym m.in. informowała dziennikarzy zachodnich o celach i działalności opozycji demokratycznej oraz o sytuacji Kościoła w Polsce. Zajmowała się organizacją tzw. Uniwersytetu Latającego oraz spotkań dyskusyjnych działaczy opozycyjnych, kolportowała wydawnictwa niezależne.
Pobyt za granicą
W latach 1981–1991 przebywała za granicą, głównie w Niemczech, a w okresie 1989–1991 w Nepalu. Była uczestnikiem konferencji we Francji i w Niemczech, poświęconych sytuacji w Polsce i wyjaśniających tło polityczno-społeczne po ogłoszeniu stanu wojennego. Przekazywała m.in. zachodnim mediom informacje o sytuacji politycznej w Polsce, pomagała przebywającym na Zachodzie działaczom „Solidarności”. Współorganizowała i uczestniczyła w transportach humanitarnych do kraju, a także pomagała przy organizacji stoisk wydawnictw drugiego obiegu na Międzynarodowych Targach Książki we Frankfurcie. Z upoważnienia krakowskiego oddziału NSZZ „Solidarność” uczestniczyła w pierwszym (po 13 grudnia 1981) spotkaniu działaczy związku w Brukseli. Zawodowo pracowała jako tłumacz, była autorką recenzji książek dla Herder Verlag.
III RP
Od 1992 do 2005 pełniła funkcję dyrektora generalnego, a następnie prezesa zarządu Polskiej Fundacji im. Roberta Schumana. W tym czasie była współorganizatorką sieci proeuropejskich organizacji pozarządowych. Pomysłodawczyni konferencji, spotkań naukowych i publicznych (np. tzw. Parada Schumana), imprez masowych, szkoleń i debat organizowanych przez tę fundację. Jest autorką tekstów publicystycznych i wystąpień konferencyjnych w Polsce, Francji, Niemczech i innych krajach europejskich, dotyczących przeważnie tematyki integracji europejskiej, drukowanych w pracach zbiorowych i periodykach[1].
W latach 1998–2000 sprawowała mandat radnej Gminy Warszawa-Centrum. Wchodziła w skład Narodowej Rady Integracji Europejskiej istniejącej przy Premierze RP, Grupy Refleksyjnej dla Przyszłości Unii Europejskiej przy Prezydencie RP. Organizowała Forum Św. Wojciecha oraz zjazd „Dokąd idziesz Europo?” (w 2002 w Gnieźnie). W latach 2002–2003 należała do grupy ekspertów przy Przedstawicielu Rządu Polskiego do Konwentu Europejskiego, minister Danucie Hübner. W okresie przedreferendalnym w 2003 była inicjatorką i współorganizatorką licznych spotkań publicznych. Wspierała powstawanie szkolnych klubów europejskich oraz szkół noszących imię Roberta Schumana, a także organizowała Inicjatywę Obywatelskiej „TAK w Referendum”.
Należy do Klubu Inteligencji Katolickiej w Warszawie, wchodząc (2003–2004) w skład zarządu tej organizacji. Działa w Stowarzyszeniu Francja-Polska dla Europy, Stowarzyszeniu Przyjaciół Muzeum Emeryka Czapskiego w Krakowie oraz stowarzyszeniu Szkoła Liderów. W latach 90. związana z Unią Demokratyczną i następnie z Unią Wolności (była członkiem rady krajowej tej partii).
W 2005 objęła stanowisko dyrektora Przedstawicielstwa Komisji Europejskiej w Polsce[2].
7 czerwca 2009 została wybrana na posłankę do Parlamentu Europejskiego z listy Platformy Obywatelskiej w okręgu obejmującym województwa małopolskie i świętokrzyskie[3]. 17 lipca tego samego roku wstąpiła do PO[4]. Po rozwiązaniu przez władze krajowe PO małopolskich struktur była komisarzem krakowskiej PO. Pełniła tę funkcję do marca 2010, gdy nowym przewodniczącym został Łukasz Gibała. W maju tego samego roku bez powodzenia ubiegała się o stanowisko przewodniczącej regionu. W 2014 z powodzeniem ubiegała się o reelekcję w wyborach europejskich, uzyskując mandat deputowanej do PE VIII kadencji[5]. Objęła funkcję przewodniczącej grupy roboczej ds. jednolitego rynku cyfrowego[6].
Odznaczenia i wyróżnienia
Odznaczona m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2003)[7], francuskim Narodowym Orderem Zasługi (2004) i Legią Honorową (2015, dekoracja 2016)[8][9], ponadto Orderem Zasługi Republiki Włoskiej (2005).
Wyróżniona Medalem Europejskim (przyznawanym przez Business Center Club i Urząd Komitetu Integracji Europejskiej), Nagrodą Europejską Fundacji Schumana, Nagrodą „Elle” oraz Nagrodą „Zwierciadła”. W 2008 otrzymała Laur Umiejętności i Kompetencji przyznawany przez Regionalną Izbę Gospodarczą w Katowicach. W 2011 i w 2013[10] zdobyła nagrodę MEP Awards dla najbardziej pracowitych posłów Parlamentu Europejskiego w kategorii rynek wewnętrzny i ochrona konsumentów, a w 2014 w kategorii polityka internetowa[11]. W 2014 otrzymała nagrodę „Polonicus”[12].
Życie prywatne
Prawnuczka Jana Gwalberta Pawlikowskiego. Córka hrabianki Marii Karoliny Plater-Zyberk z Wabolu herbu Plater i profesora Jacka Woźniakowskiego, inicjatora wydawnictwa „Znak” i byłego prezydenta Krakowa. Od 1981 żona Franza Grafa von Thun und Hohenstein (ur. 1948). Matka trzech córek i syna. Siostra Henryka Woźniakowskiego.
Uwagi
1.
1. Na stronach internetowych Instytutu Pamięci Narodowej i Parlamentu Europejskiego tożsamość Róży Thun została podana wraz z trzema imionami jako Róża Maria Barbara Gräfin von Thun und Hohenstein (zob. Dane osoby z wykazu osób publicznych. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dost%C4%99p 2014-05-19]. i Skład komisji parlamentarnych. europarl.europa.eu. [dost%C4%99p 2014-05-19].).
Przypisy
1.
• M.in. Wspólny dramat i szansa, [w:] Pamięć wypędzonych. Grass, Beneš i środkowoeuropejskie rozrachunki, Wyd. Więź, Warszawa 2003, ISBN 83-88032-59-3
• • Róża Thun została szefową Reprezentacji Komisji Europejskiej w Polsce. ngo.pl, 2005-07-29. [dost%C4%99p 2009-06-09].
• • Serwis PKW – Wybory 2009. [dost%C4%99p 2010-05-25].
• • Magdalena Kursa: Róża Thun wstąpiła do PO. gazeta.pl, 2009-07-17. [dost%C4%99p 2010-05-01].
• • Serwis PKW – Wybory 2014. [dost%C4%99p 2014-05-27].
• • Róża Thun na czele zmian na rynku cyfrowym w Europie!. rozathun.pl. [dost%C4%99p 2015-03-02].
• • M.P. z 2004 r. Nr 12, poz. 188
• • Legia Honorowa dla Róży Thun. rozathun.pl. [dost%C4%99p 2015-03-02].
• • Róża Thun i Karol Modzelewski odznaczeni Orderem Legii Honorowej. interia.pl, 2016-06-21. [dost%C4%99p 2016-06-21].
• • MEP Awards 2013 Winners (ang.). mepawards.eu. [dost%C4%99p 2013-07-25].
• • 2014 winners (ang.). mepawards.eu. [dost%C4%99p 2014-07-15].
12. • Polonicus dla Andżeliki Borys!. znadniemna.pl, 2014-05-15. [dost%C4%99p 2015-09-30].
Bibliografia
• Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dost%C4%99p 2014-07-01].
• Agnieszka Rybak: Róża Europy. polityka.pl, 2006-07-14. [dost%C4%99p 2010-05-01].
Linki zewnętrzne
• Róża Thun – strona prywatna. [dost%C4%99p 2010-05-01].

https://pl.wikipedia.org/wiki/R%C3%B3%C5%BCa_Thun

Роза Тун из дома Woźniakowska, ответственный. Роза Мария Барбара, Gräfin фон Тун и Гогенштейн [%D0%B8] (B 13 April 1954 года в Кракове.) - Польский активист НПО, журналист; бывший глава представительства Европейской комиссии в Польше, MEP VII и VIII перспективе.
образование
В 1979 году она окончила в английской филологии в Ягеллонском университете в Кракове. кандидатскую диссертацию была посвящена драмам Оскара Уайльда.
период ПРЛ
С 1976 по 1980 год он работал в демократической оппозиции в Кракове. Он был связан с академической стволом министерства Доминиканской, из которого вывели последнюю часть окружающей среды Комитета по студенческой солидарности. В период 1978-1979 годов он служил в качестве пресс-секретаря SKS, также работал с Комитетом обороны рабочих. Наряду с, в частности, Джозеф Баран и Богуслав Sonikiem принадлежали к подписантов письма Amnesty International, описывая подавление независимых студенческих групп в коммунистическую эпоху. Во время первого паломничества Иоанна Павла II в польском языке в июне 1979 года совместно организовали независимый пресс-служба, в которой, среди прочего, Западные журналисты проинформированы о целях и деятельности демократической оппозиции и положение Церкви в Польше. Она отвечала за организацию так называемой. Летучий университет и дискуссионные встречи активистов оппозиции, независимые издания продаются.
Пребывание за границей
В годы 1981-1991 она осталась за границей, в основном в Германии, так и в период 1989-1991 годов в Непале. Она была членом конференции во Франции и Германии, посвященная ситуации в Польше и объяснить фоне политических и социальных после объявления военного положения. Он передал среди других Западные СМИ информацию о политической ситуации в Польше, помогли проживающие на Западе, активисты "Солидарности". Со-организатором и участником гуманитарных грузов в страну, а также помогли с организацией стоит релизы в вторую схему на Международной книжной ярмарке во Франкфурте. От имени филиала в Кракове "Солидарности" он участвовал в первом (после 13 декабря 1981 года) встречи активистов с погашением в Брюсселе. Профессионально, она работала в качестве переводчика, был автором обзоров книг для Гердера Verlag.
третья республика
С 1992 по 2005 год она была назначена директором и президентом Совета польского фонда. Роберт Шуман. В то время она была соорганизатором про-европейской сети неправительственных организаций. Первоисточник конференций, научных встреч и общественности (например, так называемый. Парад Шумана), массовые мероприятия, семинары и дискуссии, организованные этим фондом. Является автором журналистских текстов и выступлений на конференциях в Польше, Франции, Германии и других европейских стран, в основном по вопросам европейской интеграции, напечатанные в журналах и коллективных [1] работ.
В 1998-2000 годах он занимал мандат советника Варшавской-Centrum. Она входила в состав Национального совета по вопросам европейской интеграции существующего премьер-министра, отражение группы по вопросу о будущем Европейского союза к Президенту Республики Польша. Он организовал Санкт-Форум Войцех и выход "Куда ты идешь, Европа?» (В 2002 году, в Гнезно). В 2002-2003 годах он принадлежал к группе экспертов с Принципала польского правительства к Европейской конвенции, министр Данута Хюбнер. Во время przedreferendalnym в 2003 году он был инициатором и соорганизатором многочисленных общественных собраний. Поддерживается создание школьных европейских клубов и школ имени Роберта Шумана, а также организовали Гражданская инициатива "YES на референдуме."
Он принадлежит к Клуба католической интеллигенции в Варшаве, введя (2003-2004) в состав Правления организации. Он работает в Ассоциации Франция-Польша для Европы, Ассоциации друзей музея Эмериком Чапским в Кракове и Школа лидеров Ассоциации. В 90-е годы, связанных с Демократическим союзом, а затем Союз Свободы (бывший член национального совета партии).
В 2005 году она стала директором представительства Европейской комиссии в Польше [2].
7 июня 2009 был избран MEP из списка Гражданской платформы в районе, охватывающий Малопольше и Świętokrzyskie [3]. 17 июля же года она вступила в PO [4]. После роспуска национальных властей PO структур Малопольское воеводство Краков был комиссаром PO. Она занимала эту должность до марта 2010 года, когда новый председатель был Люк Gibala. В мае того же года безуспешно обращались на пост президента региона. В 2014 году успешно баллотировался на переизбрание в европейских выборах, чтобы дать мандат на срок Европейский парламент deputowanej VIII [5]. Взял Председатель Рабочей группы. Цифровой единого рынка [6].
Награды и почетные звания
Она была награждена, среди прочего, Крест офицера ордена возрождения польского (2003) [7], французский Национальный орден за заслуги (2004) и орден Почетного легиона (2015, отделка 2016 г.) [8] [9] Кроме того, орден За заслуги перед Итальянской Республики (2005).
Награжден Европейской медалью (присужденный Бизнес-центр клуба и Комитета по вопросам европейской интеграции), Европейский фонд премии Шумана премии "Elle" и приз "Зеркало". В 2008 году он получил лавровый навыков и компетентности, присужденную региональной торгово-промышленной палаты в г. Катовице. В 2011 и 2013 годах [10] выиграл MEP награды для самых трудолюбивых членов Европарламента для внутреннего рынка и защиты прав потребителей, а в 2014 году в категории сайта политики [11]. В 2014 году он получил "Polonicus" [12].
частная жизнь
Правнучка Джона Pawlikowski Gwalbert. Дочь графини Марии Каролины Платтеров-Зиберк с Wabolu пальто Плятер и профессор Джек Возняковский, инициатор издания "Зодиак" и бывший президент Кракова. С 1981 года, жена Франца графа фон Тун и Гогенштейн (б. 1948). Мать трех дочерей и сына. Сестра Генри Возняковский.
Комментарии
1.
1. На веб-сайте Института национальной памяти и идентичности Европарламента Роза Тун был дан вместе с тремя названиями, как Роза Мария Барбара, Grafin фон Тун и Гогенштейн (см. Информация о человеке из списка общественных деятелей. Katalog.bip.ipn.gov.pl. [ доступ 2014-05-19]. и состав парламентских комитетов. europarl.europa.eu. [%D0%B4%D0%BE%D1%81%D1%82%D1%83%D0%BF 2014-05-19].).
ссылки
1.
• Среди других Общие драмы и шанс [%D0%B2] Память исключен. Трава, Бенеш и поселков Центральной Европы, под ред. Связь, Варшава 2003, ISBN 83-88032-59-3
• • Роза Тун стал главой Представительства Европейской комиссии в Польше. ngo.pl, 2005-07-29. [Accessed 2009-06-09].
• • Служба PKW - Выборы 2009. [%D0%BE%D0%B1%D1%80%D0%B0%D1%89%D0%B0%D0%BB%D0%B8%D1%81%D1%8C 2010-05-25].
• • Магдалена Kursa: Роза Тун присоединился к ПО. gazeta.pl, 2009-07-17. [Accessed 2010-05-01].
• • Служба PKW - Выборы 2014 г. [%D0%B4%D0%BE%D1%81%D1%82%D1%83%D0%BF 2014-05-27].
• • Роза Тун на переднем крае изменения цифрового рынка в Европе!. rozathun.pl. [Accessed 2015-03-02].
• • М.П. 2004. № 12, ст. 188
• • Легион почета для Розой Тун. rozathun.pl. [Accessed 2015-03-02].
• • Роза Тун и Модзелевский награжден орденом Почетного легиона. interia.pl, 2016-06-21. [Accessed 2016-06-21].
• • МООС Награды 2013 Победители (анг.). mepawards.eu. [Accessed 2013-07-25].
• • 2014 победителей (анг.). mepawards.eu. [Accessed 2014-07-15].
12. • Polonicus для Анжеликой Борис!. znadniemna.pl, 2014-05-15. [Accessed 2015-09-30].
библиография
• Профиль на сайте Европарламента. [Accessed 2014-07-01].
• Агнешка Рыбака: Rose Европа. polityka.pl, 2006-07-14. [Accessed 2010-05-01].
внешние ссылки
• Роза Тун - частная вечеринка. [Accessed 2010-05-01].