Szczepan Piątek

"...Folwark Witoldowo - była owczarnia..."
"...W czasie pierwszej wojny światowej jego synowie - Wincenty i Szczepan - zostają wcieleni do wojska pruskiego. Po zakończeniu wojny Wincenty bierze udział w Powstaniu Wielkopolskim w walkach pod Zbąszyniem i dalej w wojnie bolszewickiej. Natomiast Szczepan zgłasza się na ochotnika do oddziału, który organizuje i wyposaża pani Kurnatowska z Pożarowa na pomoc zagrożonej Warszawie. Bierze udział w walkach zwanych "Cudem nad Wisłą", gdzie zostaje ciężko ranny i przewieziony do szpitala w Poznaniu. Umiera w wieku 19 lat - 28 września 1920 roku. Z przekazów ustnych wiadomo, że w szpitalu rannym opiekowała się wymieniona pani Kurnatowska. Ojciec zmarłego Michał Piątek po zwłoki do Poznania pojechał wozem konnym. Szczepan Piątek jako jedyny z poległych Chojanów w wojnie bolszewickiej, jest pochowany na naszym parafialnym cmentarzu. Na tablicy nagrobkowej napis głosi: "Za wolność Ojczyzny poświęciłem moje życie, proszę o modlitwę". W 1930 roku po śmierci ojca gospodarstwo przejmuje syn Wincenty. W czasie II wojny światowej unikają wysiedlenia dlatego, że żaden Niemiec nie chciał gospodarować na tak słabej ziemi (piachy i mokradła). Na początku lat pięćdziesiątych, w dobie utrwalania władzy ludowej, okrzyknięty zostaje "kułakiem" - wrogiem klasowym. Za nie wywiązanie się z terminowych dostaw został osadzony w Rawiczu razem z Bronisławem Makowskim z Lubowa II. Nie ugiął się pod szykanami nowej władzy, obronił gospodarstwo przed kolektywizacją (jak było trzeba to kupował zboże na targowisku). W 1980 roku gospodarstwo przejmuje syn Wincentego - Marian i pracuje na nim wraz z żoną do czasu przejścia na rentę ( do roku 1991). Obecnie w byłym folwarku Witoldowo gospodaruje syn Mariana - Eugeniusz Piątek..."