Stanisław Kozierowski (1874 – 1949) was a Polish Catholic priest and historian. Kozierowski was born in Tremessen (Province of Posen, Imperial Germany)(today Trzemeszno, Poland). He was a Catholic priest, professor and co-founder of the University of Poznan in 1919, also a member of the Polish Academy of Learning (Polska Akademia Umiejętności). Kozierowski was specialised on the history of Greater Poland, Pomerania and the related aspects of Heraldic und Onomastic. His most influential publication was the two-volume Atlas nazw geograficznych Słowiańszczyzny Zachodniej (Atlas of Geographical Names of Western Slavs), covering the toponym history of modern North-Western Poland and North-Eastern Germany. After World War II this atlas was often used by the Polish Committee for Settling of Place Names to determine Polish names for places and settlements in the Former eastern territories of Germany. K. died in 1949 in Winna Góra.
Wikipedia EN

Stanisław Kozierowski (ur. 28 września 1874 w Trzemesznie, zm. 1 lutego 1949 w Winnej Górze), pseudonim Dołęga, polski historyk i onomasta, duchowny katolicki, profesor Uniwersytetu Poznańskiego, członek Polskiej Akademii Umiejętności, delegat na Polski Sejm Dzielnicowy w Poznaniu w 1918 roku. Urodził się w Trzemesznie (jako syn mistrza szewskiego Floriana Apolinarego oraz Antoniny z Buszkiewiczów), gdzie uczęszczał do gimnazjum, znanego jako Kolegium trzemeszeńskie, oraz gimnazjum św. Mari Magdaleny w Poznaniu, gdzie wstąpił do tajnej, uczniowskiej organizacji Towarzystwa Tomasza Zana. Wstąpił do seminarium duchownego, gdzie 12 listopada 1899 otrzymał święcenia kapłańskie. Pracował krótko w różnych parafiach w Wielkopolsce i Westfalii. W latach 1910–1929 był proboszczem w Skórzewie, gdzie zainicjował działalność Bractwa Apostolstwa Modlitwy, kółka rolniczego (1919), pierwszej biblioteki, a także rozpoczął budowę nowego kościoła parafialnego (1927). Na dłużej osiadł w Winnej Górze koło Środy Wielkopolskiej, gdzie działał przez 20 lat. Był jednym z czwórki założycieli (razem z Heliodorem Święcickim, Józefem Kostrzewskim i Michałem Sobeskim) Wszechnicy Piastowskiej w Poznaniu, dzisiejszego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. W okresie międzywojennym był docentem, a od 1938 r. profesorem tytularnym Wydziału Humanistycznego. Profesor Kozierowski był przewodniczącym Komisji dla spraw Przywrócenia Nazw Słowiańskich na Przyodrzu, której pierwsze posiedzenie odbyło się w Poznaniu 7 kwietnia 1945 r. Wzięli w nim udział znani polscy historycy onomaści: prof. Zygmunt Wojciechowski, prof. Mikołaj Rudnicki oraz Bolesław Czwójdziński (który objechał wszystkie czynne linie kolejowe szkicując trasy kolejowe z nazwami stacji). W myśl ustaleń komisji zmieniono na polskie nazwy stacji i przystanków kolejowych od Pomorza Zachodniego do Śląska. Niekiedy nazwy te później zmieniono w tych przypadkach, gdy różniły się od nazw miejscowości ustalonych później przez państwową Komisję Ustalania Nazw Miejscowości (np. stację Altheide Bad nazwano Wrześniów, a miejscowość – Puszczyków Zdrój; natomiast Komisja Ustalania Nazw Miejscowości nadała miejscowości rok później nazwę Polanica Zdrój. Jego najważniejszym dziełem jest Atlas nazw geograficznych Słowiańszczyzny Zachodniej, którego dwa tomy (z planowanych czterech) dotyczą dzisiejszego obszaru północno-wschodnich Niemiec i północno-zachodniej Polski. Choć atlas ma pewne niedostatki naukowe, ma wysoką wartość normującą polskie nazwy urzędowe, dlatego też znalazł zastosowanie w tym zakresie na terenach Ziem Odzyskanych po 1945 r. Specjalizował się w dziejach Wielkopolski i Pomorza (napisał m.in. prace na temat nazw miejscowych Słowiańszczyzny Zachodniej, 1949) oraz w naukach pomocniczych historii i językoznawstwa, takich jak heraldyka i onomastyka. Autor m.in.: „Leszczyce i ich plemiennik abp św. Bogumił z Dobrowa” czy „Badania nazw topograficznych starej Wielkopolski”.
Wikipedia PL